از هجر رخت دلم شکسته

                        چون ساغر می به خون نشسته

جز مهر و وفا زمن چه دیدی

                            شد عهد تو این چنین گسسته

غیر از به رهت کجا توان رفت

                                این دل شده بر دل تو بسته

از عاشق خود دگر چه خواهی

                                شد عاشق تو نزار و خسته

کاشف طمع لطف تو دارد

                          بی لطف تو روز و شب گجسته

باز آی و قدم به چشم ما نِه

                                  با مهر تو عمر من خجسته