زن و مرد تفاوت یا برتری
به قائل شدن تفاوت در خلقت زن و مرد خط بطلان كشيده شده است!!! این جمله چه قشنگه ولی حیف که تو فرهنگ و دین ما پذیرفته نیست
سلام بر شما دوست عزیز و گرامی
توضیحاَ عرض می کنم که این حرف دین ماست نه حرف من
نحوه ی پیدایش و خلق زن و مرد یکسان است.همه ی زنان و مردان عالم به یک شکل خلق می شوند حتی نحوه ی خلقت آدم و حوا هم یکسان بوده است.پس زن و مرد در آفرینش و مبدا هیچ فرقی با هم ندارند.
اما چون در عالم امور مختلفی وجود دارد می بایست برای انجام این امور،افراد متناسب نیز بوجود آیند.لذا خداوند متعال مرد و زن را با صفات ویژه ای آفریده است.اما این تفاوت مایه ی برتری مرد نسبت به زن نیست.بلکه تفاوت در ماموریت است.مثلا وسیله سرمایشی می تواند بر وسیله ی گرمایشی امتیازی داشته باشد ؟
هر کدام ار اینها در زمان و مکان خود کاری انجام می دهد که دیگری انجام نمی دهد،این مایه ی فخر و برتری نیست.
لذا اشتباه افراد در همین جاست و گمان می کنند چون مردان از لحاظ فیزیک و انجام کارهای سخت بر زنان که دلی پر عطوفت و پر مهر دارند،تفاوت دارند،در نتیجه از او برترند .در حالی که چنین نیست.
خداوند زنان را برای دمیدن روح مهربانی و عطوفت آفریده نه فقط برای کامیابی جسمی و جنسی
لذا در جوامع غربی به دلیل داشتن جهانشناسی مادی ، انسان شناسی آنها هم مادی است و زن را فقط به دید جسمی می بینند. از این رو در این جوامع با زن همانند کالا برخورد می کنند.آنها چون در چشم خود دو انسان می بینند یکی زن و یکی مرد،می گویند زن با مرد متفاوت است چون جسم آنها با هم متفاوت است.این یک نگاه سطحی و فاقد ارزش است.
آنها برای انسان مقامی بیشتر از این دنیا قائل نیستند و به ماوراء اعتقادی ندارند.
اما انسان خداشناس همه چیز را دنیا نمی داند. او جهان را از دید خدا نگاه می کند.
کسانی که دنیا برای شان ملاک است پست ها و مقامات دنیوی نیز برای آنان مهم است.اگر کسی مقامی داشت برتری و فضیلت دارد.
اما در اسلام و جهان بینی مبتنی بر خدا محوری،مقام و پست ارزش نیست.فضلیت به داشتن تقوی و مسایل معنوی است.
اگر کسی کاری بر عهده ی اوست این وظیفه است نه فضیلت و برتری
اگر خداوند می فرماید الرجال قوامون علی النساء اولا این مرد در مقابل زن نیست این مرد در مقابل همسر است.یعنی مردی که دارای همسر است. چون باید زندگی را اداره کند این سرپرستی به او داده شده . این فضیلت نیست این انجام یک وظیفه است .ضمنابسیاری از مناصب را هم زنان می توانند عهده دار باشند.اما این که مایه ی برتری نیست.اگر داشتن جایگاه و انجام امور اجرایی یک ارزش محسوب می شد،قطعا بزرگان دین در این راه گام بر می داشتند.ولی می بینیم آن ها برای کمال تلاش می کنند نه کسب این مقامات
حرف دین و کتاب آسمانی ما همین است که عرض شد.اما فرهنگ مردم ما کم و بیش متاثر از فرهنگ غرب و آداب و رسوم غلط است.
اعمال افراد را نباید به پای دین نوشت.کوشش کنیم دین را برای افراد سرمشق قرار دهیم.