جواد چاوشی - کاشف

دعاكردن عبادت خاصی است كه در «ادعونی استجب لكم» تفسير می‌شود 
گروه علم و انديشه: دعا نيايش مخصوصی بين خالق و مخلوق است كه خداوند در ‌آيه شريفه «ادعونی استجب لكم ان الذين يستكبرون عن عبادتی» دعا كردن را با صراحت عبادت خود محسوب نموده است.

حجت‌الاسلام و المسلمين «جواد چاوشی»، رييس ستاد اقامه نماز اهواز، در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) شعبه خوزستان، اظهار كرد: يكی از موثرترين راه‌های رشد و تعالی بندگان در دعا كردن نهفته شده است. راز و نياز مخلوق با خالق باعث ايجاد آرامش در بنده می‌شود.

وی گفت: در مواردی پيش آمده كه تأخير در اجابت دعا اين ذهنيت را برای دعا كننده ايجاد كرده كه با دعا كردن چيزی به دست نياورده است ولی نبايد اين نكته را فراموش كند كه با دعا كردن به آرامش دست يافته است. خداوند در دعا اثر مخصوصی برای رشد و تربيت انسان قرار داده به همين دليل بندگان را به دعا كردن امر كرده است.

رييس ستاد اقامه نماز اهواز، افزود: از جمله شرايط استجابت دعا ايمان و عمل صالح، اخلاص، تضرع فرد و مخفيانه بودن دعا به همراه بيم و اميد فردی است. همچنين دعا بايد در ساعت معين و به همراه آداب خاصی صورت گيرد.

چاوشی گفت: تأثير حضور قلب و توجه به زمان و مكان مناسب نيز در اجابت دعا تأثيرگذار است. در اين ميان موانعی مانند لقمه حرام و عدم حضور قلب به هنگام دعا بايد مورد توجه قرار گيرند.

وی ادامه داد: در برخی موارد دعا با تأخير چند ماه و يا چند سال اجابت می‌شود و يا در نسل دعاكننده اجابت می‌گردد. همچنين اثر دعا و يا مشابه آن در قيامت متوجه فرد دعا كننده خواهد شد. گاهی اوقات نيز بنده گر چه با دعا كردن به خواسته‌اش نخواهد رسيد ولی بلايی را به واسطه دعا كردن از خود دور می‌كند.

به گفته رييس ستاد اقامه نماز اهواز، بندگان به دلايلی متوجه تأخير در استجابت دعايشان نمی‌شوند. چه بسا افرادی كه با گذشت زمان برای دعا كردن و اجابت خواسته‌شان پشيمان گرديده و متوجه شده‌اند كه اجابت خواسته‌شان به صلاح نبوده است.

چاوشی گفت: لذا انسان به دليل ناآگاهی از اين موارد از تأخير در اجابت دعايش ناراحت می‌شود ولی نبايد يك نكته را از نظر دور داشت كه قول خداوند محكم بوده و هميشه دعای بنده بر اساس مصلحتش و لحاظ كردن شرايط خاصی مستجاب می‌شود.
 

لینک این خبر در ایکنا :

http://iqna.ir/khouzestan/news_detail.php?ProdID=471275